Zgodnie z art. 385(1) § 1k.c. postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nieuzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy (niedozwolone postanowienia umowne). Nie dotyczy to postanowień określających główne świadczenia stron, w tym cenę lub wynagrodzenie, jeżeli zostały sformułowane w sposób jednoznaczny.
Jeżeli konsument wykaże, iż
- umowa została zawarta z nim jako konsumentem,
- postanowienia umowy nie były ustalane z konsumentem indywidualnie,
- kwestionowane postanowienia nie dotyczą świadczeń głównych stron,
- lub jeżeli dotyczą głównych świadczeń stron są sformułowane w sposób niejednoznaczny,
- postanowienia umowy kształtują prawa i obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy.
ma prawo żądać zwrotu zatrzymanych na podstawie zapisów umowy kwot.
Istnieją także inne podstawy prawne, na których można oprzeć roszczenie o zwrot wpłaconych kwot na polisę inwestycyjną – można wskazać przykładowo na:
Niedoręczenie OWU
Podstawa prawna:
Art. 384 k.c.
- 1. Ustalony przez jedną ze stron wzorzec umowy, w szczególności ogólne warunki umów, wzór umowy, regulamin, wiąże drugą stronę, jeżeli został jej doręczony przed zawarciem umowy.
– w sprawie należy wykazać, że konsument nie otrzymał OWU przez zawarciem umowy (np. świadkami, emailami, z których wynika, iż owu przesłano po terminie), w takim przypadku istnieje możliwość ubiegania się o całą kwotę wpłaconą przez Klienta. Tego typu sprawy są trudne dowodowo, bo zazwyczaj Klient potwierdził w formularzu ubezpieczenia, że otrzymał OWU przed zawarciem umowy ubezpieczenia.
Naruszenie ustawy o nieuczciwych praktykach rynkowych
Podstawa prawna:
Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym (Dz.U.2007.171.1206) praktyka rynkowa stosowana przez przedsiębiorców wobec konsumentów jest nieuczciwa, jeżeli jest sprzeczna z dobrymi obyczajami i w istotny sposób zniekształca lub może zniekształcić zachowanie rynkowe przeciętnego konsumenta przed zawarciem umowy dotyczącej produktu, w trakcie jej zawierania lub po jej zawarciu. Zgodnie z art. 5 ust. 1 tej ustawy praktykę rynkową uznaje się za działanie wprowadzające w błąd, jeżeli działanie to w jakikolwiek sposób powoduje lub może powodować podjęcie przez przeciętnego konsumenta decyzji dotyczącej umowy, której inaczej by nie podjął. Zgodnie z art.12 ust. 1 tej ustawy w razie dokonania nieuczciwej praktyki rynkowej konsument, którego interes został zagrożony lub naruszony, może żądać 4) naprawienia wyrządzonej szkody na zasadach ogólnych, w szczególności żądania unieważnienia umowy z obowiązkiem wzajemnego zwrotu świadczeń oraz zwrotu przez przedsiębiorcę kosztów związanych z nabyciem produktu.
– w takim przypadku można dochodzić zapłaty sumy wpłaconych kwot. Bardzo istotne jest wykazanie okoliczności zawarcia umowy, co oferowano, a jak faktycznie funkcjonował produkt. W tego typu postępowaniach może zaistnieć potrzeba powołania biegłych.
Błąd
Podstawa prawna:
Art. 84 k.c.
- 1. W razie błędu co do treści czynności prawnej można uchylić się od skutków prawnych swego oświadczenia woli. Jeżeli jednak oświadczenie woli było złożone innej osobie, uchylenie się od jego skutków prawnych dopuszczalne jest tylko wtedy, gdy błąd został wywołany przez tę osobę, chociażby bez jej winy, albo gdy wiedziała ona o błędzie lub mogła z łatwością błąd zauważyć; ograniczenie to nie dotyczy czynności prawnej nieodpłatnej.
- 2. Można powoływać się tylko na błąd uzasadniający przypuszczenie, że gdyby składający oświadczenie woli nie działał pod wpływem błędu i oceniał sprawę rozsądnie, nie złożyłby oświadczenia tej treści (błąd istotny).
Art. 88. [Uchylenie się od skutków prawnych]
- 1. Uchylenie się od skutków prawnych oświadczenia woli, które zostało złożone innej osobie pod wpływem błędu lub groźby, następuje przez oświadczenie złożone tej osobie na piśmie.
- 2. Uprawnienie do uchylenia się wygasa: w razie błędu – z upływem roku od jego wykrycia, a w razie groźby – z upływem roku od chwili, kiedy stan obawy ustał.
– tu istnieje możliwość walki o całą wpłaconą kwotę. Bardzo istotne w takim przypadku jest wykazanie okoliczności zawarcia umowy, wprowadzenia w błąd oraz zachowanie terminu rocznego do złożenia oświadczenia o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia woli.
Kolejnych 7 wyroków unieważniających polisolokaty TU Europa.
