Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 04 kwietnia 2019 roku w sprawie o sygn. akt: III CSK 159/17. uchylił wyrok Sądu Apelacyjnego powołując się na – (art. 385[1] k.c.) postanowienia umowy kredytu udzielonego w złotych i indeksowanego do waluty obcej, w którym określono zasady ustalania kursu tej waluty, co do zasady prowadzi do wyeliminowania mechanizmu indeksacji z treści wiążącego strony stosunku prawnego.
Wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 27 lutego 2019 roku w sprawie o sygn. akt: II CSK 19/18 Sąd uznał, że mechanizm ustalania przez pozwany bank kursów waluty (kupna i sprzedaży), który wskutek braku jednoznacznej treści, pozostawiał mu w tym względzie swobodę, stanowi niedozwolone postanowienie umowne, gdyż w sposób oczywisty jest sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco narusza interesy powodów jako konsumentów. Przeliczenie kwoty kredytu wypłaconego w PLN nastąpiło według kursu kupna CHF (który jest niższy od kursu sprzedaży), zaś przy spłacie rat kredytowych przeliczenie następowało na podstawie kursu sprzedaży CHF (który jest wyższy od kursu kupna).
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 09 maja 2019 roku w sprawie o sygn. akt I CSK 242/18 Sąd Najwyższy uchylając zaskarżony wyrok stanął na stanowisku, że uznanie za niedozwolone – (art. 385[1] k.c.) postanowienia umowy kredytu udzielonego w złotych i indeksowanego do waluty obcej, w którym określono zasady ustalania kursu tej waluty, prowadzi do wyeliminowania mechanizmu indeksacji z treści wiążącego strony stosunku prawnego.
